تفاوت بین کربوکسی توسین و اکسی توسین معمولی

همه آنها یک نوع دارو هستند، اگرچه اکسی توسین وجود دارد، اما ترکیب آن تا حدودی متفاوت است. کاربل یک هورمون مصنوعی است که زمان اثر طولانی تری نسبت به اکسی توسین دارد. و کاربتوسین فقط در دوران بارداری موثر است. نقش اکسی توسین این است که بر روی گیرنده اکسی توسین روی رحم تأثیر بگذارد تا انقباض رحم را تقویت کند، که می تواند در القا و القای زایمان نقش داشته باشد. چندین موقعیت وجود دارد که در آن اکسی توسین در دوران بارداری و زایمان استفاده می شود. برای زنان بارداری که بارداری آنها به دوره مورد انتظار زایمان رسیده یا از آن فراتر رفته است و هنوز به طور طبیعی شروع به زایمان نمی کنند، اکسی توسین می تواند برای القا و القای زایمان تجویز شود.
در فرآیند زایمان طبیعی، که در طول فرآیند زایمان است، آتونی رحم ممکن است منجر به پیشرفت نابرابر زایمان شود که می تواند توسط اکسی توسین تسریع شود. به دلیل انقباض ضعیف رحم پس از زایمان، خونریزی پس از زایمان ممکن است رخ دهد. در زنان پس از زایمان، اکسی توسین برای تقویت انقباض رحم، کمک به توقف خونریزی در سینوس‌های خونی سطح لایه‌برداری جفت و اعمال اثر هموستاتیک بر روی انتهای شکسته رگ‌های خونی فشرده لایه عضلانی رحم تجویز می‌شود.
اثر کاربتوسین در واقع مشابه اکسی توسین معمولی است، عمدتاً از انقباض و خستگی رحم جلوگیری می کند، انقباض رحم را تقویت می کند، در نتیجه چرخش رحم را تسریع می کند، و همچنین می تواند برای درمان هموستاتیک خونریزی پس از زایمان استفاده شود. به دلیل توانایی اتصال به گیرنده های اکسی توسین در ماهیچه صاف رحم، می تواند باعث انقباض ریتمیک رحم و افزایش دفعات و تنش انقباضات رحمی شود. بنابراین برای خانم هایی که سزارین می شوند، اگر در حین عمل آتونی رحم اتفاق بیفتد، اغلب لازم است کاربتوسین به صورت عضلانی تزریق شود.
چه زمانی اکسی توسین مصرف کنم؟
اکسی توسین به طور کلی برای تقویت انقباض رحم پس از زایمان، سقط جنین یا زایمان القایی استفاده می شود. همچنین یک داروی هموستاتیک است. در این زمان، پس از استفاده از اکسی توسین، ممکن است درد خفیفی در پایین شکم وجود داشته باشد، اما خیلی جدی نیست. اگر برای القای زایمان استفاده شود، یعنی رحم ضعیف منقبض باشد، یا بعد از گذشت یک هفته، زایمان نداشته باشد. در موارد زایمان القایی، زایمان القایی، خونریزی پس از زایمان یا خونریزی رحمی ناشی از ضعف رحم یا انقباضات ضعیف پس از سقط، تزریق اکسی توسین لازم است. علاوه بر این، برای درک عملکرد ذخیره جفت (تست تحریک اکسی توسین)، می توان از تزریق اکسی توسین نیز استفاده کرد. وی افزود: در مواردی که لگن بیش از حد باریک است، مجرای زایمان مسدود شده است، عدم تناسب قابل توجه سفالوپلویک و وضعیت غیر طبیعی جنین، وجود سابقه سزارین، سابقه میومکتومی و وجود یا افتادگی، نباید از تزریق اکسی توسین استفاده کرد. بند ناف، جفت سرراهی، پریشانی جنین، انقباضات بیش از حد، آتونی رحم، نارسایی طولانی مدت داروها، خونریزی قبل از تولد (از جمله جدا شدن جفت)، حاملگی چند قلویی، هیپرتروفی رحم (از جمله پلی هیدرآمنیوس)، "سندرم فشار خون شدید ناشی از بارداری.