دناورین، مشتق اسید بنزیلیک، خواصی شبیه به یک القاء کننده آنزیم میکروزومی از نوع فنوباربیتال از خود نشان می دهد. این ماده بر رحم قبل از زایمان تأثیر آرامش بخش می گذارد و انعطاف پذیری کانال زایمان را افزایش می دهد. علاوه بر این، اثرات بی حس کننده سطحی، ضد تشنج، آرام بخش خفیف و تب بر را نشان می دهد.
در دامپزشکی، دناورین هیدروکلراید در تنظیم انقباضات میومتر در هنگام زایمان کاربرد دارد. این ماده به طور گسترده در زنان و زایمان در بسیاری از کشورهای اروپایی مورد استفاده قرار می گیرد و به عنوان یک ماده اصلی در زنان و زایمان دامپزشکی برای تضمین فرآیندهای زایمان نرم تر عمل می کند.
دناورین هیدروکلراید یک اثر شل کننده بر روی بافت های ماهیچه صاف، به ویژه در رحم قبل از زایمان قابل توجه است و انعطاف پذیری کانال نرم زایمان را افزایش می دهد. علاوه بر این، خواص بی حس کننده سطحی، ضد تشنج، آرام بخش خفیف و تب بر را نشان می دهد.
پس از تجویز زیر جلدی، عضلانی یا داخل صفاقی به خوک، گاو و گوسفند، دناورین هیدروکلراید اثرات خود را در عرض 15 تا 30 دقیقه آغاز می کند. در حالی که اثرات شل کننده عضلانی می تواند چندین ساعت طول بکشد، اثرات ضد درد معمولا تا 90 دقیقه باقی می ماند. علاوه بر این، عملکرد اکسی توسین را تکمیل می کند و یک واکنش افزایشی با مورفین نشان می دهد. قابل ذکر است، مشاهده شده است که دناورین باعث تحریک فعالیت آنزیم های کبدی در موش ها می شود.
در موشها، پس از مصرف خوراکی، تقریباً 33 درصد از دناورین تغییر نیافته در عرض 24 ساعت از طریق ادرار دفع میشود که حداقل سطوح آن پس از 48 ساعت مشاهده میشود که نشاندهنده عدم تجمع قابل توجهی در بدن است. مطالعات متابولیسم دوازده متابولیت دناورین را در ادرار موش نشان داد، که مسیرهای متابولیکی آن شامل برش استر، اکسیداتیو- dealkylation و N-dealkylation را مشخص کرد.
طیف سنجی جرمی هشت متابولیت را شناسایی کرد، از جمله اسید بنزیلیک، 2،2-دی فنیل-(2-دی متیل آمینواتیل) استات، N-دمتیل-1 و 3،3-دی فنیل-مورفولین{{ 9}}یک، دی فنیل استیک اسید، متیل و اتیل-(2-(2-اتیل بوتوکسی)-2،2-دی فنیل) استات، و متیل بنزیلات. در میان این متابولیت ها، بنزیلیک اسید و 3،{17}}دی فنیل-مورفولین{19}}یکی محصولات متابولیکی غالب در موش ها هستند.