کوری لاکتون دیول، همچنین به عنوان (-)-کوری لاکتون دیول شناخته می شود، یک ترکیب شیمیایی با فرمول مولکولی C8H12O4 است. این یک نسخه کاهش یافته از کوری آلدئید است که دارای گروه های الکلی در C-11 و C-13 است. این ساختار اجازه می دهد تا ترکیبات زنجیره ω را از طریق شیمی های جایگزین، مانند جابجایی های هسته دوست، معرفی کند.
کوری لاکتون دیول در حلال های آلی مختلف از جمله اتانول، DMSO و دی متیل فرمامید با سطوح حلالیت تقریباً 10، 30 و 50 میلی گرم بر میلی لیتر، محلول است[1]. می توان آن را در دمای اتاق ذخیره کرد و حداقل برای دو سال پایدار می ماند[1]. این ترکیب به صورت جامد کریستالی در دسترس است و می‌تواند در حلال‌های آلی که با یک گاز بی‌اثر تصفیه شده‌اند حل شود تا محلول ذخیره‌سازی ایجاد شود. رقت های بیشتر در بافرهای آبی یا سالین ایزوتونیک باید قبل از آزمایشات بیولوژیکی انجام شود.
کوری لاکتون دیول به عنوان یک واسطه همه کاره در سنتز پروستاگلاندین ها و آنالوگ های پروستاگلاندین عمل می کند. از آن برای تهیه مشتقات پروستاگلاندین با تغییراتی در زنجیره، زنجیره ω یا هر دو استفاده می شود که به راحتی از کوری لاکتون دیول قابل دسترسی هستند.
این ترکیب همچنین در کاربردهای تحقیقاتی مختلف از جمله سنتز ترکیبات دارویی، محصولات طبیعی و آفت کش ها استفاده می شود. حلالیت آن در حلال های آلی آن را برای استفاده در واکنش های شیمیایی مختلف و فرآیندهای سنتز مناسب می کند.
به طور خلاصه، کوری لاکتون دیول یک واسطه حیاتی در سنتز پروستاگلاندین ها و آنالوگ های پروستاگلاندین است که در تحقیقات و سنتز دارویی کاربرد دارد. حلالیت آن در حلال های آلی و پایداری آن در طول زمان، آن را به ابزاری ارزشمند در واکنش های مختلف شیمیایی و فرآیندهای سنتز تبدیل کرده است.