تغییرات در هورمون های جنسی در دوران یائسگی

پس از اینکه زن وارد یائسگی می شود، سیکل قاعدگی او به تدریج کاهش می یابد و در نهایت متوقف می شود. قطع قاعدگی نتیجه اختلال عملکرد تخمدان است.
قاعدگی پاسخی به فعالیت دوره ای تخمدان است. در دوران پیش از یائسگی، حدود یک یا دو سال قبل از یائسگی، فعالیت دوره ای تخمدان ها شروع به تغییر کرده است. اولین تغییر کاهش حساسیت تخمدان ها به گنادوتروپین های هیپوفیز است. فولیکول‌ها فقط تا حد معینی رشد می‌کنند، یعنی خود قفل می‌شوند، بدون تخمک‌گذاری یا تشکیل جسم زرد. در این زمان، اگرچه هنوز قاعدگی وجود دارد، اما این قاعدگی بدون تخمک گذاری است. بعداً عملکرد تخمدان بیشتر کاهش می یابد، نه تنها جسم زرد تشکیل نمی دهد، بلکه رشد فولیکول ها نیز متوقف می شود و فعالیت دوره ای تخمدان ها متوقف می شود و در نتیجه قاعدگی متوقف می شود.
در دوران یائسگی، یک سری تغییرات در محیط غدد درون ریز بدن انسان رخ داده است. در دوران پیش از یائسگی، فولیکول ها همچنان استروژن ترشح می کنند، اما سطح پروژسترون (پروژسترون) ترشح شده توسط جسم زرد به طور قابل توجهی کاهش می یابد و در نتیجه نسبت استروژن به پروژسترون به هم می خورد و استروژن مزیت نسبی دارد. با یائسگی، سطح استروژن به تدریج کاهش می یابد. از دیدگاه غدد درون ریز، گذار از عدم تعادل به تعادل مجدد مشخصه اصلی یائسگی است.